Każdy pracodawca chciałby, żeby zatrudniane przez niego osoby były jak najbardziej zmotywowane do wykonywania zleconych im obowiązków, zaangażowane w realizowane procesy oraz traktowały sukces firmy jak własny. Niekiedy jednak ma się do czynienia z jednostkami, których poziom zaangażowania jest wręcz niezdrowo wysoki i objawia się wyrabianiem nadgodzin bez wyraźnych wskazań, braniem na siebie zadań, które nie leżą w ich obowiązkach czy niezachowywaniem work-life balance (np. odpisywaniem na maile z domu). Określenie, które idealnie opisuje takie osoby, to „pracoholik”. Istotne jest to, że coraz częściej zwraca się uwagę na negatywne konsekwencje takiego funkcjonowania zarówno dla danej osoby, jak i dla innych członków zespołu. W jaki sposób należy więc współpracować z osobą wykazującą takie postawy w miejscy pracy?
Jak współpracować z pracoholikiem?
- Dlaczego bycie pracoholikiem nie jest dobre?
- Pracoholik – taktyki współpracy
- Strategie współpracy z pracoholikiem – podsumowanie
Dlaczego bycie pracoholikiem nie jest dobre?
Chociaż zwykle stoją za nim pozytywne powody (chęć wykazania się, pokazania zaangażowania, udowodnienia swojej wartości jako pracownika), pracoholizm może prowadzić do wyczerpania jednostki – zarówno w obszarze fizycznym, jak i psychicznym. Nadgodziny, praca w dni wolne oraz nadmierna liczba obowiązków skutkują brakiem odpoczynku, co przekłada się na złe samopoczucie oraz niższą produktywność, nawet kiedy teoretycznie „robi się więcej”.
Jest to również szybka droga do wypalenia zawodowego czy istotnych konsekwencji zdrowotnych (np. w formie autoagresywnej reakcji organizmu). Jednocześnie pracoholik może mieć zły wpływ na kolegów z zespołu czy firmy, przekładając na nich swój stres i powodując poczucie, że powinny wykazywać takie same postawy co on. W konsekwencji można się spodziewać mniejszej produktywności oraz satysfakcji z pracy, a także niechęci do współpracy z tego typu osobą.
Pracoholik – taktyki współpracy
Jeśli masz więc w swoim zespole osobę, która wyraźnie wykazuje skłonności do pracoholizmu, powinieneś jak najszybciej zareagować na sytuację i wdrożyć praktyki ułatwiające współpracę z nią. Taktyki przynoszące najlepsze rezultaty przedstawiamy Ci poniżej.
- Zrezygnuj z chwalenia za przepracowanie
- Dawaj dobry przykład
- Postaraj się zrozumieć
- Wyznaczaj granice
Wiesz, że Twój pracownik wykonał szereg zadań, ale dzięki nadgodzinom oraz pracy w weekend? Zrezygnuj z chwalenia go za to, że poświęcić swój wolny czas na realizację firmowych obowiązków. Jeśli bowiem za każdym razem będziesz pokazywał, że bardzo doceniasz jego poświęcenie i zaangażowanie, będziesz jedynie wzmacniał tego typu zachowania. Nie chodzi oczywiście, żeby od razu karcić za sposób wykonania pracy, ale by w ramach powolnego procesu uświadamiać pracoholikowi, że to, w jaki sposób funkcjonuje, nie jest zdrowe i nie będzie gloryfikowane w obecności innych członków Twojego zespołu.
Jeśli jesteś managerem czy liderem zespołu, na pewno zdarzyło Ci się realizować obowiązki po godzinach, w weekend czy na urlopie. Oczywiście, waga tych zadań i innych tematów mogła być na tyle wysoka, że nie mogłeś odłożyć ich wykonania na później.
Nie pokazuj jednak swoim pracownikom, że jesteś dostępny na wspólnym komunikatorze w nocy, nie wysyłaj maili w weekend (możesz zaplanować wysyłkę na poniedziałek na 8:00 rano) i nie dawaj komentarzy we wspólnych zadaniach na urlopie. Takie zachowanie może bowiem skutkować przekonaniem, że pracownicy powinni się zachowywać tak samo jak Ty, co będzie wzmacniać niezdrowe, emocjonalne zaangażowanie w pracę.
Dobry przykład z góry – lidera, który stawia na work-life balance – to podstawa.Co sprawia, że pracoholikowi tak bardzo zależy na tym, by dobrze wypaść z pracy? Z jakich powodów wykonuje swoje obowiązki po godzinach, przychodząc pierwszym, a wychodząc ostatnim? Co nim kieruje, że nadrabia pracę w weekend? Poznanie powodów stojących za takimi zachowaniami to pierwszy krok w drodze do istotnej zmiany. Być może dzięki szczerej rozmowie odkryjesz, że np. praca jest dla danej osoby ucieczką, jedyną wartością w życiu czy sposobem na radzenie sobie z nieprzepracowaną traumą. Gdy poznasz powody, łatwiej Ci będzie wyciągnąć pomocną rękę i zaproponować odpowiednią strategię działania, co w konsekwencji wpłynie pozytywnie zarówno na danego pracownika, jak i cały zespół.
Określenie granic będzie szczególnie ważne, jeśli zobaczysz, że pracoholik przenosi swoje zachowania na innych członków zespołu. Może na przykład dojść do sytuacji, w której wymaga od współpracownika wykonania zadania w krótkim czasie, co oznaczałoby konieczność zostania dłużej w pracy czy realizacji obowiązków w weekend. Musisz być świadomy tego, że doszło do tego typu zdarzeń i uświadamiać pracoholikowi, że stawianie takich wymagań nie jest dobrze widziane w Twoim zespole. Być może początkowo natrafisz na opór, ale z czasem możesz się spodziewać jego zmniejszenia – w końcu zaakceptuje fakt, że nie może od innych osób oczekiwać zachowywania się w ten sam sposób co on.
Strategie współpracy z pracoholikiem – podsumowanie
Współpraca z pracoholikiem w wielu przypadkach może nastręczać trudności zarówno liderowi zespołu, jak i współpracownikom. Radzenie sobie z taką osobą wymaga wdrożenia odpowiednich praktyk, których przykłady omówiliśmy powyżej. Nie da się zagwarantować jednak, że zapewnią oczekiwane rezultaty, ale będą stanowić dobry punkt wyjścia do znalezienia rozwiązania problemu. Należy jednak pamiętać, że podstawą zawsze będzie przekonanie niezdrowo zaangażowanej osoby do tego, że o jakości naszej pracy nie świadczy liczba przepracowanych godzin, ale to, jakie efekty przynosi. Tylko w taki sposób osiągniemy prawdziwą zmianę, ułatwiając w znaczący sposób codzienną współpracę.
Przeczytaj także: Badanie zaangażowania pracowników – 15 pytań, które warto umieścić w ankiecie
Jeśli podobają Ci się treści, które tworzymy, sprawdź również: Facebook, Twitter, LinkedIn, Instagram, YouTube, Pinterest,TikTok.